Vanaf 1388 werd het ronde Belfort, aanvankelijk ‘Tour St-Jacques’ genoemd en onderdeel van de stadswal, opgetrokken met kalksteenblokken. De fundering steunt op palen die 4 verdiepingen ondersteunen. Het Belfort kreeg zijn huidig aspect in de 16e eeuw toen de hoogte werd verlaagd en de kantelen werden verwijderd, waarbij 2 verdiepingen verdwenen ten voordele van de klokkentoren die boven de daken van Namur verrijst. In dezelfde eeuw kreeg de toren een uurwerk en noemde men hem ‘cloche-porte’ omdat hij de opening en sluiting van de stadspoorten aangaf. Het opschrift dat men vandaag nog bovenaan ziet, ‘S.P.Q.N.R 1733’ (Senatus Populus Que Namurensis Restauraverunt) vermeldt het jaartal waarin de werken aan de toren werden beëindigd. Na de vernieling van de collegiale kerk St-Pierre-au-Château op de hoogtes van de Citadel (1745), die de civiele klok herbergde, werd de Tour Saint-Jacques gepromoveerd tot Belfort. En 1841 ?
Er rechtover organiseert de Galerie Beffroi de tijdelijke tentoonstellingen van de stad Namur (gratis toegang).
Op 1 december 1999 werd het Belfort door Unesco opgenomen als Werelderfgoed van de Mensheid.
Rue du Beffroi, Namur, Belgique
